Sunday, September 24, 2006

 

کتاب‌ها را ورق می‌زنی، با آدم‌ها حرف می‌زنی، چيزی دستگيرت نمی‌شود. هيچ‌کس جز حرف‌های تکراری و پيچيده چيزی بروز نمی‌دهد. روابط عاشقانه و نزديک آدم‌ها اين‌جا، از اسرارشان است. و تو -و احتمالاً ديگران- نياز داری به دانستن و فکر کردن. وبلاگ‌ها را هم که می‌خوانی، اغلب چيز زيادی به دست نمی‌آيد جز خواندنِ کلياتی از حالات عاشقیِ ديگران، يا شعرهای عاشقانه، يا درگيری‌ها در روابط و... که خوبند اما کافی نيستند.

شديداً (جای جديدجای فيلترشده) آن ميان يک استثناء است و تو همه مطالبش را خوانده‌ای. تحليل‌‌کردن‌هايش را دوست داری و تجربه‌های شخصیِ نوشته‌شده را مفيد می‌دانی. اما آيا همين کافی است؟ فکر می‌کنی چه خوب می‌شد ديگرانی هم در اين جامعه اسرارساز، از تجربه‌هايشان بنويسند، از تحليل‌هايشان، از فکرهايشان.
چرا خودت شروع نکنی؟ سخت است؟ از نوشته‌های آسان‌تر شروع می‌کنی که جرأت کافی بيابی مثلاً احساست را می‌نويسی -مثل وبلاگ‌های ديگری که بوده‌اند و به دردت نمی‌خوردند. و بعد فکرهايت را می‌نويسی و سؤال‌هايت را و در کنارش چيزهايی را که آسان به دست نياورده‌ای. و هر بار موقع نوشتن درگير احساساتت می‌شوی.

نمی‌دانم دختر بودن چقدر ادامه پيدا می‌کند و چگونه می‌شود، اما دوست دارم بگويم تا الان برای نويسنده‌اش تجربه خوبی بوده است. و فکر می‌کنم ديگران هم اگر شروع کنند، بد نباشد. قرار نيست داستان نوشته شود يا متنِ ادبی. صداقت می‌خواهد و شفافيت که همه می‌توانيم داشته باشيم، اگر بخواهيم.


Comments:
همين ديروز فكر مي كردم تو به چه انگيزه اي مي نويسي اينها رو،فكر مي كنم جوابم و گرفتم.

واقعا جاي اين حرف ها تو وبلاگستان خالي بود من خودم حسابي دارم چيز ياد مي گيرم يا چيز هايي كه ته ذهنم بود مرور يا مكتوب مي شه
 
آری این چنین است خواهر !
 
keep up the good job :)
 
manam fek mikonam harchizi ke ba sedaghat hamrah bashe arzeshmde
man ke fek mikonam tosadeghane minvisi
vasehamin moshtartit shodam
khosh bashi
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?