Sunday, October 22, 2006

 

بی‌انگيزگی‌ام در نوشتنِ دختربودن، از برخوردهای خيلی صميمانه، زيادی صميمانه کسانی است که فکر می‌کنند می‌شود به هر کسی دستی رساند و...


Comments:
جای تاسفه که هیچ کجا از این برخوردها نمیشه در امان بود. ولی ایکاش بی انگیزه نشی. حیف از دید باز و بیان روشن توست
 
پیه‌اش را به تنت نمالیده بودی؟
وقتی درباره موضوعات مناقشه‌انگیز مینویسی، وقتی خیلی به خودت نزدیک میشوی، دو چیز را به دست می‌آوری:
۱) ستایش فراوان از شجاعتت
۲) ناسزا و فحش؛ و گویا در این مورد تصور ممکن‌بودن تقاضای دست‌یازی به جسمت

اگر بخواهی (۲) را کم کنی، میتوانی راجع به مسایل خنثی بنویسی (میگویند گفتگو درباره آب و هوا کم حرف و حدیث‌ترین گفتگوها است). عوضش (۱)‌ را از دست می‌دهی.

خوشبختانه اینک به نظر می‌آید هویتت ناشناس است و کافی است دیگر ای-میل مخصوص وبلاگت را باز نکنی تا همه سردردها تمام شود.
 
کسی که یادداشت دوم را نوشته حرف حساب می زند (و البته شاید از شدت ماجرا کاملاً خبردار نباشد). نظر/خواهش من این است که ادامه بدهی. و موضوعی برای نوشتن می تواند این باشد که چقدر از آقایان بسیار وفاداری که در اطرافمان می شناسیم به هر مونثی که در موردش کمترین تصور یا توهمی از امکان موفقیت داشته باشند نزدیک می شوند، و چه بی کلاسانه هم. با کمی اغراق، من هیچ مشکلی نمی بینم در اینکه بعضی از ئی میل ها را منتشر کنی...
 
angize-at in beshe ke be in adamha saabet koni hame injoori nistan o dar eshtebahan.....
 
امیدوارم این برخوردها باعث نشه بیخیال نوشتن در اینجا باشی. شخصا نوشته هات رو به دقت و باعلاقه می خونم.نوشته هایی که از اعماق و خلوت دختر ایرانی خبر میده.
دلسرد نشو و بنویس.
 
به این فکر کن که چقدر صدای کمی از دخترها شنیده می شه... صداتو پایین نیار! بنویس! بذار شنیده و دیده بشیم. این جوریه که فرهنگ تغییر می کنه و فکرا عوض می شه!!
 
مدت زیادی نیست که "دختر بودن" را پیدا کرده ام و بسیار دوستش دارم.
آیا جای دیگری مینویسی؟ اگر اینگونه است لطفن به من اطلاع دهید که یسیار سپاسگزار خواهم شد!
nox_ss@yahoo.com
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?